Metoda zielonego ołówka

Dotychczas nauczyciel zaznaczał w pracy ucznia miejsca, gdzie uczeń popełnił błąd.

Jak to działa na ucznia? Zwraca uwagę na to, co jest niepoprawne!

A na co uczeń powinien zwracać uwagę? Na to co jest poprawne! Uwaga ucznia powinna zostać skierowana na dobrze wykonane fragmenty pracy, tak aby miał szansę powielać dobre wzorce.

Spotykamy często dzieci, które widząc swoje wpadki, momenty kiedy im się nie udało wycofują się, tracą zapał do działania. Jeżeli zaś widzą sukcesy to ich energia wzrasta.

Jaki z tego wniosek? Pokazujmy miejsca dobre a nie miejsca porażek!

Wielokrotnie obserwowaliśmy dzieci, którym pokazywano błędy i niedociągnięcia. Rezultat był łatwy do przewidzenia, dziecko traciło zapał do działania.

Proponujemy zamianę tego stylu – pokazujmy sukcesy, miejsca gdzie poszło dobrze – wtedy uzyskamy motywację!

Do dziś pamiętam czerwone krechy w moim zeszycie: styl! ort! Jakoś te krechy nie wpływały pozytywnie ani na mój styl ani na ortografię…

Dlatego proponuję wprowadzić zasadę, że dobrze zrobione zadanie powinno być zaznaczone kolorem zielonym.

Zespół Aspergera u u dziewczynek

Hans Asperger opisując zespół Aspergera początkowo wykluczał możliwość diagnozowania go u dziewcząt. Dopiero dalsze dowody kliniczne spowodowały zmianę jego stanowiska.
Prawdopodobnie więc kryteria zespołu Aspergera zostały oparte na behawioralnym fenotypie chłopców, a przez to wiele dziewcząt i kobiet nie spełniało kryteriów i nie było diagnozowanych.

Czytaj dalej „Zespół Aspergera u u dziewczynek”

Potrzeby społeczne ucznia z Zespołem Aspergera

little-boy-108317_1920

Zespół Aspergera należy do całościowych zaburzeń rozwoju. Dziecko z ZA cechują między innymi deficyty w sferze rozumienia sytuacji społecznych, motywów działania, myśli i uczuć innych osób. Wynika to z odmiennego funkcjonowania mózgu. Niezwykle ważną rolę odgrywa tzw. zaburzenie teorii umysłu. Z tego powodu dziecko z ZA może mieć duże trudności z rozpoznawaniem stanów emocjonalnych drugiego człowieka. Nie zauważa sygnałów przekazywanych poprzez mimikę i gesty.

Czytaj dalej „Potrzeby społeczne ucznia z Zespołem Aspergera”

Kara a konsekwencja

KARA

  • Kara to działanie niezapowiedziane.
  • Jest zrobieniem przykrości po to, żeby uniknąć pewnej sytuacji w przyszłości.
  • Karzemy wtedy kiedy czujemy się źli i bezsilni, kiedy chcemy odreagować
  • czy zemścić się za swój wstyd, strach i gniew.
  • Karzemy czasem po to, żeby udowodnić kto tu rządzi i kto jest górą.
  • Kara może być skuteczna, ale rodzi gniew, strach, chęć odwetu.
  • To nie są uczucia jakie chcemy wzbudzać w naszych dzieciach.
  • Kara czasem jest trudniejsza dla nas. Może także wzmocnić pewne zachowania.
  • Zmniejsza poczucie odpowiedzialności za zachowanie u naszych dzieci.

KONSEKWENCJE

  • Konsekwencje różnią się od kar przede wszystkim tym, że są zapowiedziane i powinny być zrealizowane.
  • Nie są formą zemsty, czy odreagowania.
  • To, że się pojawiają, nie zależy od naszego humoru, a od zachowania dziecka.
  • Są stałym elementem porządkującym domowe życie, warto je przypominać.
  • Jeżeli przekroczy się pewne zasady trzeba być przygotowanym, że wiąże się to z pewną ceną, trzeba ponieść konsekwencje swojego zachowania.

ZAMIAST KARANIA

  • Wskaż jak powinno się zachować, zanim zdąży zrobić coś nie tak.
  • Wyraź ostry sprzeciw bez oskarżania.
  • Wyraź swoje uczucia i oczekiwania. Oceniaj zachowanie dziecka, nie dziecko.
  • Pokaż, jak naprawić zło, także to wyrządzone przypadkiem.
  • Daj dziecku moźliwość wyboru.
  • Jeżeli jest to potrzebne – działaj i to zdecydowanie.
  • Pozwól ponieść konsekwencje złego zachowania.
  • Nie słuchaj protestów, udawaj, że nie słyszysz krzyków i niegrzecznych słów.
  • Kilkakrotnie powtórz polecenie spokojnym tonem.
  • Odeślij dziecko na kilka minut do bezpiecznego, cichego, nudnego miejsca gdzie będzie mogło się uspokoić (przestać płakać).