Dotychczas nauczyciel zaznaczał w pracy ucznia miejsca, gdzie uczeń popełnił błąd.
Jak to działa na ucznia? Zwraca uwagę na to, co jest niepoprawne!
Czytaj dalej „Metoda zielonego ołówka”Zespół Aspergera u u dziewczynek
Hans Asperger opisując zespół Aspergera początkowo wykluczał możliwość diagnozowania go u dziewcząt. Dopiero dalsze dowody kliniczne spowodowały zmianę jego stanowiska.
Prawdopodobnie więc kryteria zespołu Aspergera zostały oparte na behawioralnym fenotypie chłopców, a przez to wiele dziewcząt i kobiet nie spełniało kryteriów i nie było diagnozowanych.
Potrzeby społeczne ucznia z Zespołem Aspergera
Zespół Aspergera należy do całościowych zaburzeń rozwoju. Dziecko z ZA cechują między innymi deficyty w sferze rozumienia sytuacji społecznych, motywów działania, myśli i uczuć innych osób. Wynika to z odmiennego funkcjonowania mózgu. Niezwykle ważną rolę odgrywa tzw. zaburzenie teorii umysłu. Z tego powodu dziecko z ZA może mieć duże trudności z rozpoznawaniem stanów emocjonalnych drugiego człowieka. Nie zauważa sygnałów przekazywanych poprzez mimikę i gesty.
Czytaj dalej „Potrzeby społeczne ucznia z Zespołem Aspergera”ADHD – wczesne objawy
ADHD
Zespół kinetyczny opisywany zgodnie z obowiązująca w Polsce klasyfikacją ICD-10 popularnie nazywany jest nadpobudliwością psychoruchową lub zgodnie z klasyfikacją amerykańską – ADHD (zespół zaburzeń uwagi z nadaktywnością (attention-deficit/hyperactivity disorder).
Czytaj dalej „ADHD – wczesne objawy”Kara a konsekwencja
KARA
- Kara to działanie niezapowiedziane.
- Jest zrobieniem przykrości po to, żeby uniknąć pewnej sytuacji w przyszłości.
- Karzemy wtedy kiedy czujemy się źli i bezsilni, kiedy chcemy odreagować
- czy zemścić się za swój wstyd, strach i gniew.
- Karzemy czasem po to, żeby udowodnić kto tu rządzi i kto jest górą.
- Kara może być skuteczna, ale rodzi gniew, strach, chęć odwetu.
- To nie są uczucia jakie chcemy wzbudzać w naszych dzieciach.
- Kara czasem jest trudniejsza dla nas. Może także wzmocnić pewne zachowania.
- Zmniejsza poczucie odpowiedzialności za zachowanie u naszych dzieci.
KONSEKWENCJE
- Konsekwencje różnią się od kar przede wszystkim tym, że są zapowiedziane i powinny być zrealizowane.
- Nie są formą zemsty, czy odreagowania.
- To, że się pojawiają, nie zależy od naszego humoru, a od zachowania dziecka.
- Są stałym elementem porządkującym domowe życie, warto je przypominać.
- Jeżeli przekroczy się pewne zasady trzeba być przygotowanym, że wiąże się to z pewną ceną, trzeba ponieść konsekwencje swojego zachowania.
ZAMIAST KARANIA
- Wskaż jak powinno się zachować, zanim zdąży zrobić coś nie tak.
- Wyraź ostry sprzeciw bez oskarżania.
- Wyraź swoje uczucia i oczekiwania. Oceniaj zachowanie dziecka, nie dziecko.
- Pokaż, jak naprawić zło, także to wyrządzone przypadkiem.
- Daj dziecku moźliwość wyboru.
- Jeżeli jest to potrzebne – działaj i to zdecydowanie.
- Pozwól ponieść konsekwencje złego zachowania.
- Nie słuchaj protestów, udawaj, że nie słyszysz krzyków i niegrzecznych słów.
- Kilkakrotnie powtórz polecenie spokojnym tonem.
- Odeślij dziecko na kilka minut do bezpiecznego, cichego, nudnego miejsca gdzie będzie mogło się uspokoić (przestać płakać).